<img src="https://images.aposto.com/2025/10/0/1762669240346.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" width="550" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h1 fr-original-style="" style="font-size: 2em; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Güzellik endüstrisi hedef yaşını küçültürken: Çocukların ne zaman maskeye ihtiyacı oldu?</h1>Oyuncu Shay Mitchell’ın üç yaşından büyük çocuklara yönelik kağıt maske markası Rini, bir kere daha güzellik endüstrisinin hedefine çocukları koymasıyla ilgili tartışmanın fitilini ateşledi. Rini, Alfa Kuşağı’nın sosyal medya influencer'ları tarafından kabartılan cilt bakımı merakını nakite çevirmeye çalışan ilk marka da değil. Peki bu furya nereye varacak?Yazı: Seda YılmazAnnem, ancak liseye geçtiğimde kaşlarımı inceltmeme izin verdiğinden dolayı ortaokuldayken kaş aldırmak için gün saydığımı hatırlıyorum. Kullandığım makyaj ürünlerinin çeşitlenmesi da böyle izinlere bağlıydı. Ona göre&nbsp;her şeyin bir yaşı vardı.&nbsp;O yıllarda sosyal medyanın esamesi okunmuyordu ama ben&nbsp;Hey Girl&nbsp;ve&nbsp;Blue Jean dergilerini hatmediyordum. MTV’yi seyrederken hayranı olduğum boy band’lerdeki erkekler kadar, benzemek istediğim pop yıldızlarının tarzları da hayallerimi süslüyordu. Bir TikTok videosunun hızıyla yayılmasalar da,&nbsp;moda ve güzellik trendlerinin&nbsp;böyle tesiri altında kalıyordum işte. Arkadaşımla birkaç saatliğine dışarda turlamak üzere annelerimizden izin kopardığımızda, beraber hazırlanırken yaşadığımız heyecanı unutamam.Kız çocuklarının büyüme hikayelerinde birlikte sürülen ojelerin, örülen saçların, ilk makyaj denemelerinin kızları birbirine bağladığını düşünmüşümdür hep. Güzelliğin dışlayan ve ayrıştıran yanıyla yüzleşmeden önce, bağ kurduran ve kız kıza bir şeyler paylaşmanın neşesini tattıran uğraşlardır bunlar. Bahsettiğim yüzleşme günümüzde daha sert gerçekleşiyor bana kalırsa. Çünkü artık güzelliğin tek geçer akçe olduğunu el kadarken öğreniyor çocuklar.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Güzellik endüstrisinin her devirde toksik bir yanı olduğunu kabul etmek gerek. 2010-2024 yılları arasında doğan Alfa Kuşağı bununla en erken yaşta karşılaşan kuşak olabilir.&nbsp;</li></ul>Birkaç gün önce oyuncu Shay Mitchell’ın bir arkadaşıyla birlikte kurduğu üç yaşından büyük çocuklara yönelik kağıt maske markası Rini’yi gördüğümde “Yok artık!” dedim. Yetişkinlerin kullandığı hidrojel maskenin tıpatıp aynısının bir çocuğun yüzünde ne işi olabilirdi ki? Toksik olmayan, doğal içerikler kullanıldığı belirtilse bile, çocukların hiç ihtiyaç duymadıkları bir cilt bakımı ürününün piyasaya çıkması güzellik endüstrisinin toksikliğinin tezahürü. <p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#ffe144" color="#090909" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#ffe144 !important;color:#090909 !important" href="https://aposto.com/s/guzellik-endustrisi-hedef-yasini-kuculturken-cocuklarin-ne?a=customButton" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(255, 225, 68) !important; color: rgb(9, 9, 9) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">YAZININ DEVAMI</a>

Aposto Gündem

Annem, ancak liseye geçtiğimde kaşlarımı inceltmeme izin verdiğinden dolayı ortaokuldayken kaş aldırmak için gün saydığımı hatırlıyorum. Kullandığım makyaj ürünlerinin çeşitlenmesi da böyle izinlere bağlıydı. Ona göre her şeyin bir yaşı vardı.&nbsp;O yıllarda sosyal medyanın esamesi okunmuyordu ama ben Hey Girl&nbsp;ve Blue Jean dergilerini hatmediyordum. MTV’yi seyrederken hayranı olduğum boy band’lerdeki erkekler kadar, benzemek istediğim pop yıldızlarının tarzları da hayallerimi süslüyordu. Bir TikTok videosunun hızıyla yayılmasalar da, moda ve güzellik trendlerinin&nbsp;böyle tesiri altında kalıyordum işte. Arkadaşımla birkaç saatliğine dışarda turlamak üzere annelerimizden izin kopardığımızda, beraber hazırlanırken yaşadığımız heyecanı unutamam.Kız çocuklarının büyüme hikayelerinde birlikte sürülen ojelerin, örülen saçların, ilk makyaj denemelerinin kızları birbirine bağladığını düşünmüşümdür hep. Güzelliğin dışlayan ve ayrıştıran yanıyla yüzleşmeden önce, bağ kurduran ve kız kıza bir şeyler paylaşmanın neşesini tattıran uğraşlardır bunlar. Bahsettiğim yüzleşme günümüzde daha sert gerçekleşiyor bana kalırsa. Çünkü artık güzelliğin tek geçer akçe olduğunu el kadarken öğreniyor çocuklar.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Güzellik endüstrisinin her devirde toksik bir yanı olduğunu kabul etmek gerek. 2010-2024 yılları arasında doğan Alfa Kuşağı bununla en erken yaşta karşılaşan kuşak olabilir.&nbsp;</li></ul>Birkaç gün önce oyuncu Shay Mitchell’ın bir arkadaşıyla birlikte kurduğu üç yaşından büyük çocuklara yönelik kağıt maske markası Rini’yi gördüğümde “Yok artık!” dedim. Yetişkinlerin kullandığı hidrojel maskenin tıpatıp aynısının bir çocuğun yüzünde ne işi olabilirdi ki? Toksik olmayan, doğal içerikler kullanıldığı belirtilse bile, çocukların hiç ihtiyaç duymadıkları bir cilt bakımı ürününün piyasaya çıkması güzellik endüstrisinin toksikliğinin tezahürü.Rini, Alfa Kuşağı’nın cilt bakımı merakını nakite çevirmeye çalışan ilk marka değil tabii. 2018’de küresel pazara açılan Kore markası Puttisu, cicili bicili ambalajlı kağıt maske ve cushion fondötene benzeyen güneş koruyucu gibi ürünler satıyor. İki yıl önce kurulan, diğerleri gibi üç yaşından büyük çocuklara cilt bakımı ve makyaj ürünleri pazarlayan bir başka marka da Yawn. Markanın Instagram hesabında küçücük bir kız çocuğu, tüm toksik cilt bakımı ve makyaj ürünlerini atacağını çünkü bunların cildine uygun olmadığını, Yawn’ın ise çocuklar için çok daha iyi olduğunu söylüyor.&nbsp;Statista’nın verilerine göre bebek ve çocuk cilt bakımı pazarının&nbsp;2028’e kadar her yıl yaklaşık %7,71 oranında büyümesi bekleniyor. Markaların bu yaş grubuna yönelmesi tesadüf değil yani. Güzellik endüstrisinin, tüketici kitlesini olabildiğince genişletmeye çalıştığı açık.&nbsp;Geçen sene Sephora’da taş çatlasa 10 yaşındaki bir kız çocuğunun satış danışmanıyla konuşmasına kulak kabartmıştım. Retinol içeren bir nemlendirici almak istiyordu. Satış danışmanı, yaşına uygun olmadığını açıklamaya çalışırken ben şaşkınlıktan küçük dilimi yuttum. Çünkü doğru kullanılmadığında yetişkinlerin bile cildini tahriş edebilecek kadar güçlü bir içerik retinol."Sephora kids" (Sephora çocukları) diye anılan kız çocuklarından haberdar olmama rağmen tanık olduğum olduğum hadise beni sarstı. Bilmeyenler için, "Sephora kids" tabiri cilt bakımı alışverişi yapmaya doyamayan 8-12 yaş arası kız çocuklarını tarif etmek için kullanılıyor. Dudak parlatıcısı ya da oje gibi basit makyaj ürünlerine özenmekten öte bir durum var ortada. Çocuklar, yetişkinlere yönelik Drunk Elephant, Glow Recipe, Byoma gibi markaların ürünlerini kullanıyorlar.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Mesele Sephora’yla da sınırlı değil zaten. Geçen sene İsveç’teki bir eczane zinciri 15 yaşın altındakilere anti-aging ürünlerin satılmasını yasakladı. Demek kız çocukları bu tür ürünlere o kadar ilgi gösteriyor ki, yasakla bunun önüne geçilmeye çalışılıyor.&nbsp;</li></ul>Sephora kids furyası, büyük oranda sosyal medyada cilt bakımı içeriği üreten güzellik influencer’larından&nbsp;besleniyor. Northwestern Üniversitesi’nde yapılan bir araştırma, kız çocuklarının ve genç kızların TikTok’ta paylaştıkları cilt bakımı rutini içeriklerinde, cildi tahriş etme olasılığı bulunan ortalama 11 aktif bileşenin olduğunu ortaya koydu. Bunların ciltte ani reaksiyona yol açma ve alerji tetikleme riski bulunuyor.&nbsp;Bu konu uzunca bir süredir gündemde olmasına ve dermatologlar tarafından uyarılar yapılmasına rağmen, güzellik endüstrisi kız çocuklarını cilt bakımı tüketicisine dönüştürmeye kararlı görünüyor. Birkaç ay önce 13 yaşındaki Coco Granderson tarafından kurulan Yes Day&nbsp;markasının Hollywood’daki partisinin davetlileri arasında Beyoncé’nin, Coco’yla aynı yaştaki kızı Blue Ivy Carter da vardı.&nbsp;Markanın sitesinde Coco’nun “Cilt bakımı benim özbakımım” ifadesiyle karşılaştım. Henüz sekiz yaşındayken güzellik influencer’ı Katie Fang’i takip eden, onun Glow Recipe ve Drunk Elephant ürünlerini karıştırarak yaptığı cilt bakımı rutinlerini taklit etmeye çalışan bir kız çocuğunun yetişkinlerin jargonunu bu kadar içselleştirmesine mi, yoksa bir sürü kız çocuğunu etkileyecek olmasına mı daha çok üzüleyim bilemiyorum. &nbsp;Söz konusu partiden birkaç hafta önce aynı yaş grubuna hitap eden Sincerely Yours markası için New Jersey’deki American Dream adlı alışveriş merkezine en büyüğü 15 yaşında olan 80 bin kız çocuğu akın etti. Kapitalizmin membası ABD’de bu hızla yayılan her furyanın, dünyayı da aynı hızla dolaşacağını biliyoruz. Bu furyanın daha fazla cilt sorununun yanı sıra mental sağlık sorunları da doğuracağını tahmin etmek güç değil.Fakat ne olursa olsun, konuyla ilgili sosyal medyanın bütün kötülüklerin kaynağı olduğu iddiasıyla yaratılan ahlaki paniğe karşıyım. Çağın getirdiklerini bütünüyle reddedemeyiz. En doğrusu sosyal medya okuryazarlığı konusunda çocukları daha fazla desteklemek, kız çocuklarını güzellik takıntısına karşı güçlendirmek, onlara iyi rol modeller olmak için çabalamak.

Angst

Oyuncu Shay Mitchell’ın üç yaşından büyük çocuklara yönelik kağıt maske markası Rini, bir kere daha güzellik endüstrisinin hedefine çocukları koymasıyla ilgili tartışmanın fitilini ateşledi. Rini, Alfa Kuşağı’nın sosyal medya influencer'ları tarafından kabartılan cilt bakımı merakını nakite çevirmeye çalışan ilk marka da değil. Peki bu furya nereye varacak?

Güzellik endüstrisi hedef yaşını küçültürken: Çocukların ne zaman maskeye ihtiyacı oldu?

Yazı: Zeynep Hancı &amp; Muhammed Atalay&nbsp;“Çıkar bakayım o cebindeki telefonu!”YouTube’da, Tiktokta, Reels’te karşımıza sık sık çıkan, genelde Z kuşağı bir 20lik veya 15liğin bir “boomer”la arasında geçen diyalogda duyduğumuz şu meşhur cümle.&nbsp;Halbuki cebimizdeki telefon, sağlık hizmetleri, noterlik hizmetleri, bankacılık hizmetleri, eğitim hizmetleri, EBA, e-devlet, e-nabız, HES, aşı kartı gibi hizmetlere ulaşmak için artık bir lüks değil, bir gereklilik ve hak.Yani bu diyalog, içinde bulunduğumuz pek çok krize (sağlık krizi, ekolojik kriz, ekonomik kriz, dijital uçurum...) ek olarak tüm bunlarla bağlantılı olan eğitim krizinin sanki vücut bulmuş hâli gibi.&nbsp;Tartışmaların devamı ise genelde gençlerin duyduğu gelecek kaygısı, güven eksikliği, umutsuzluğu, “kaçıp gitme” hayalleriyle devam ediyor. Birçok ankette öğrenciler Türkiye’de okumak istemiyor, mezun olacaklar ise yine Türkiye’de çalışmak istemiyor.&nbsp;Hayatımızı istediğimiz standartlarda devam ettirebileceğimize, barınabileceğimize, eğitim ortamlarında, ardından çalışma ortamlarında ve toplumda da değer göreceğimize, güvende olacağımıza, gelecekte de her şeyin güzel olacağına dair yoğun kaygılarımız var.&nbsp;Kaygılı anlar da bizi <a fr-original-style="" href="https://read.apos.to/i/nostaljik-bulten" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">nostalji</a> romantizmi yapmadan geçmişteki güzel anları hatırlayarak mutlu olmaya çalışmaya ve konfor alanımıza geri dönmeye itiyor: Hepsi grubunda kim Gülçin olacak tartışmaları, teneffüste oynanan uzun eşekler, 2007 öncesi <a fr-original-style="" href="https://read.apos.to/i/nostaljik-bulten-no2" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Britney</a>, ezberlenen dans figürleri, kaplanan defterler, ders çıkışı Guitar heroya gitmeler, <a fr-original-style="" href="https://read.apos.to/i/salcali-bulten" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">salçalı tostlar</a>, dershane arkadaşlıkları, taşırmadan doldurmaya çalıştığımız sınav optikleri, Hey Girl dergileri, yollanan kontörlerle sabahlara kadar süren mesajlaşmalar, flörtler, sözlerini hâlâ ezbere bildiğimiz onlarca şarkı…Tüm bunların hepsi, belirttiğimiz gibi o döneme dair yaşanan sorunları örtmese de “Bu kadar belirsizlik içinde miydik? Bu kadar umutsuz muyduk?” sorularını bizlere sorduruyor ve derindeki krizlere bakmamız için tanıklık sağlıyor.&nbsp;Bizce eğitim, hiçbir şeyden ve hiç kimseden bağımsız olmayan, hemen her konuyla, kişiyle, kurumla yakından ilişkili bir alan. Hele ki herkesin eğitimin hâli üzerine bir şeyler söylediğini, yakındığını, kocaman bir yankı fanusuna dönüştüğünü düşünürsek… Bu yüzden, eğitim ortamları hakkında tanıklıklar, geleceğe dair yöneltilen tüm sorular, beklentiler, beklentisizlikler, umutlar ve umutsuzlukla, hepsi düşünülmesi ve tartışılması gereken önemli konular. Biz de herkesin hayatında yer eden eğitim alanına yeni bir soluk olmak, farklı bakış açılarını konuşmak ve hafıza oluşturmak için iki 20lik olarak eğitim hâli bültenlerini kaleme almaya başladık. Eğitimin konuş(a)madığımız, unutulmaz, eğlenceli, başka kısacası her hâlini iki haftada bir paylaştığımız eğitim hâli böylece başlamış oldu.&nbsp;İki haftada bir cuma günleri bağımsız bir medya platformu olan Aposto! üzerinden yayınladığımız eğitim hâli, eğitim ekosistemi içinde yer alan tüm kavramları e-posta, mobil uygulama ve web tarayıcısı üzerinden aboneleriyle paylaşır. Seçilen konu ve temalarda uzman kişilerin yazdığı hikâyeler; öğretmen, öğrenci, araştırmacı, yayıncı gibi farklı disiplinlerden paydaşların görüşlerine yer veren yazılar yayınlar. Eğitimin tüm paydaşlarını bir araya getirerek toplululuk oluşturur ve topluluk buluşmaları gerçekleştirir. Eğitimin farklı hâllerine dair uzmanlarla bir araya gelerek öğretmen, öğrenci ve bakım verenlere yönelik buluşmalar gerçekleştirir.Her ne kadar “kaygı” artık göbek adımız olmaya başlamışsa da çevremize biraz baktığımızda değişim yaratmaya çalışan, “yapamazsın” veya “yapsan n’olucak”lara rağmen çatır çutur yapmaya devam eden insanları, toplulukları, girişimleri fark etmek de mümkün. Belki de şimdi hepimizin özgürce telefonlarımızı cebimizden çıkarma, geçmişe ve bugüne tanıklık etme, eğitimin her hâline dair gördüklerimizi, yaşadıklarımızı bir bir anlatma ve istersek de alıp başımızı gitme zamanıdır.&nbsp;Tüm 20’liklere ve 20’lik kalanlara selamla,eğitim hâli bültenine&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://apos.to/n/egitim-hali" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">buradan</a>&nbsp;kaydolabilirsiniz.&nbsp;&nbsp;&nbsp;

Hey Girl ile ilgili hikayeler